Życzenia dzień nauczyciela

Któż to mnie uczy, mnie, to polskie dziecię,
Słuchać i patrzeć na piękno przyrody?
Któż to rozjaśnia mój umysł tak młody
I uczy bujać myślą po wszechświecie?
Któż to mnie wspiera przykładem i radą,
W głąb duszy siejąc nauki ziarenka?
Twój rozum, serce i Twoja to ręka
Wiodą mnie, Panie, z każdą walczyć wadą.
Ty mnie prowadzisz uśmiechem, zachętą,
Ty mną kierujesz wolą swą niezłomną.
Więc idę. Panie, z wdzięcznością ogromną
Nieść me życzenia dzisiaj, w Twoje święto.

Niech wam życie w pomyślności zawsze raźno płynie,
a co smutne i niemiłe niech z pamięci ginie.

Każdemu uczniowi radość się udziela,
gdy zbliża się Dzień Nauczyciela.
Z okazji tego zaszczytnego Święta,
niech każda buzia będzie uśmiechnięta.
Wszyscy nasi kochani nauczyciele,
dla swoich uczniów cierpliwości mają wiele.
Za naukę, za trud jaki jest wkładany,
przeogromny bukiet życzeń składamy.
Życzenia szczere, prawdziwe z uczniowskich serc płynące,
jak świeże kwiaty pachnące, kwitnące na polskiej łące.

Pragniemy, aby nie zabrakło Wam zapału do kształtowania naszych sumień, abyście uczyli nas pokonywania zła i kierowania się w życiu tylko dobrem. Potrzebne są nam wzorce i Wy, drodzy Nauczyciele jesteście takimi wzorcami.

Życzymy wam wszystkiego najlepszego i zdrowia dużego.
Byście uczyli długie lata i lubili każdego małolata.
My was lubimy, przyjaźnią dążymy i wielkiego szczęścia życzymy.
Gdy w szkole przebywacie jest tak jak znacie.

Ile barw uzbierał motyl i róża dorodna,
tyle życzeń szczerozłotych proszę przyjąć od nas.

Szanowny nasz Panie Profesorze!
Obserwujemy jak nad nami Pan orze
Jak Pan daje nam serca wiele
Jak tajemne wiedzę do stóp naszych Pan ściele.
Za tyle trudu, przyjm nasze życzenia
Niech ta nauka, którą już każdy z nas docenia
Da Ci wiele radości! A od nas Panie Profesorze
Miej pociech wiele o każdej życia porze!

Rzekę pięknych kwiatów znamy, tulipanów, róż i bzów.
Dla nauczycieli mamy, najpiękniejszy bukiet słów.

Nasze życie na błędach rysowane,
miłością i sympatią do Pani jest przeplatane.
Jestem małą iskierką, która wypala się,
uczucia i moja duma zanikają gdzieś w tle.
Popełniam błędy, lecz naprawiam je,
kiedy dotknę dna - odbijam się.
Bo gdy sił mi zabraknie i smutek mnie otuli,
pani swą ciepłą ręką do serca mnie przytuli
i zasypie jak kwiatami miłymi słowami,
bo prawdziwa przyjaźń i zrozumienie
jest miedzy Panią a uczniami.