Nasze życie na błędach rysowane,
miłością i sympatią do Pani jest przeplatane.
Jestem małą iskierką, która wypala się,
uczucia i moja duma zanikają gdzieś w tle.
Popełniam błędy, lecz naprawiam je,
kiedy dotknę dna - odbijam się.
Bo gdy sił mi zabraknie i smutek mnie otuli,
pani swą ciepłą ręką do serca mnie przytuli
i zasypie jak kwiatami miłymi słowami,
bo prawdziwa przyjaźń i zrozumienie
jest miedzy Panią a uczniami.