Życzenia Świąteczne

Święta, Święta i po Świętach,
nikt już o nich nie pamięta,
bo Sylwester już za pasem,
bawmy ostro się w tymczasem.

Fajerwerki, śnieg, muzyka,
już szampana każdy łyka,
stary rok się w Nowy zmienia,
przeto szczęścia ślę życzenia.

I znowu zima, znowu są Święta,
a każdy Święta dobrze pamięta,
więc znowu z serca płyną życzenia
zdrowia, szczęścia i powodzenia.

Ile ozdób na choince,
ile kartek leży w skrzynce,
ile potraw jest na stole,
ile siana masz w stodole,
ile spadło w górach śniegu,
ile czasu spędzasz w biegu.
Tyle w święta miej radości,
dobra, ciepła i miłości.

Jak obyczaj każe stary,
według przodków naszej wiary,
pragnę złożyć Ci życzenia
w dniu Bożego Narodzenia.
Niech ta gwiazdka betlejemska,
co przyświeca nam o zmroku
doprowadzi Cię do szczęścia
w nadchodzącym Nowym Roku.

Mikołaja w kominie,
prezentów po szyje,
zielonej choinki,
prezentów trzy skrzynki,
zimnego szampana i Sylwka do rana!

Choinki świecącej,
gwiazdki błyszczącej,
pysznej kolacji,
sylwestrowej libacji,
gwiazdora grubego,
kaca ogromnego,
wspaniałych wrażeń,
spełnienia marzeń.

Rozhulały się wielkim gestem
wielkanocne dzwony
głosząc chwałę Pana
w cztery świata strony.
Spiżowy głos dzwonów
z sygnaturki drganiem
przebił chmury i przysiadł
przy złoconej bramie.
Święty strażnik, staruszek,
już trochę głuchawy,
pootwierał szeroko wrota
owej bramy - by lepiej słyszeć
granie z ziemskiego padołu.
I tak się zasłuchał
i tak się rozbawił
ręce kibić objęły
podparł się bokami,
przytupnął nieśmiało
(rzecz to oczywista)
wigor tempo przyspieszył
i już tańczy twista.
A tu tłumy turystów
do raju zdążają:
dobrzy - idą w pokorze,
czerwoni się pchają.
Chyłkiem, milczkiem jak diabły
w obcisłym kubraku
dołem się przemieszczają,
z głowa gdzieś pod pachą.
Cel już coraz bliżej,
złoto bramy nęci,
jeszcze parę ślizgów
i znów będą pierwsi.
Wtem głos z głębi ogrodu
wykrzyknął donośnie:
"- Piotrze! Oprzytomnij
i pomyśl przez chwilę!
Jak włażą komuchy
pójdziesz na zasiłek!"
Święty stanął i patrzy
- ze zmęczenia ziewa:
"- Psubraty podstępne!
Wy chcecie do nieba?
A gdzie dobre uczynki?
Gdzie serca skruszone?
Nic z tego nie będzie
ruszać w druga stronę!"
Ceber pełen wody
z deszczówki obłoku
wylał na gadzinę
co się pchała z boku.

W taki oto sposób
zwyczaj jest nadany:
w drugi dzień świąteczny
- poniedziałek lany.

Niech Nowy Rok sprawi, że z wiarą będziesz patrzyć w przyszłość, a drobne trudności potraktujesz jak kolejną okazję do tego, by pokazać na co Cię stać.